| „Chrzest święty jest fundamentem całego życia chrześcijańskiego, bramą życia w Duchu i bramą otwierającą dostęp innych sakramentów. Przez chrzest zostajemy wyzwoleni od grzechu i odrodzeni jako synowie Boży, stajemy się członkami Chrystusa oraz zostajemy wszczepieni w Kościół i stajemy się uczestnikami jego posłania. Chrzest jest sakramentem odrodzenia przez wodę i w słowie” (KKK 1213) |
Chrzest św. jest sakramentem, w którym przez polanie wodą i wymówienie słów sakramentalnych człowiek otrzymuje odpuszczenie grzechu pierworodnego i wszystkich grzechów przed chrztem popełnionych oraz staje się dzieckiem Bożym i otrzymuje życie wieczne.
Ustanowił go Chrystus i „powierzył wraz z Ewangelią swojemu Kościołowi, gdy polecił Apostołom: Idźcie i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego” (Mt 28, 19).
Poprzez chrzest święty ludzie wchodzą do wspólnoty Kościoła, uczestniczą w powszechnym kapłaństwie, stają się uczestnikami Bożej natury, a wszczepieni w Chrystusa, w jego misterium śmierci i zmartwychwstania przechodzą ze śmierci grzechu do życia w łasce. „Kościół, otrzymawszy polecenie Chrystusowe głoszenia Ewangelii i udzielania chrztu, już od pierwszych wieków chrzcił nie tylko dorosłych, lecz także niemowlęta. Zawsze bowiem uważał, że według słów Pańskich: ‘Jeśli się ktoś nie odrodzi z wody i Ducha Świętego, nie może wejść do królestwa Bożego’ (J 3, 5), dzieciom nie należy odmawiać chrztu, ponieważ chrzci się je w wierze tego właśnie Kościoła, wyznawanej publicznie przez rodziców, przez chrzestnych i przez innych uczestników.
Dla dopełnienia całej prawdy sakramentu trzeba, aby dzieci były potem wychowywane w tej wierze, w której zostały ochrzczone”
Chrzest jest początkiem nowego życia – życia we wspólnocie z Jezusem i z wszystkimi, którzy w Niego wierzą. Na znak zapoczątkowania czegoś nowego otrzymujący chrzest zostaje nazwany po imieniu. Przeważnie jest to imię świętego, który ma być nam w życiu wzorem i patronem.
Przyjęcie chrztu pociąga za sobą konsekwencje. Człowiek ochrzczony winien żyć inaczej niż nie ochrzczony, bowiem dla niego miarą życia stał się Chrystus. Chrzest nie może być tylko wydarzeniem z przeszłości. Sakrament ten stawia przed nami zadania nieustannego upodabniania się do Chrystusa. Dla chrześcijanina oznacza to przyjęcie tego, co Jezus nakazuje: uznanie potrzeb bliźnich za swoje, stawanie po stronie cierpiących i słabych, szukanie woli Bożej w każdym zdarzeniu i jednoczenie się przez miłość z Bogiem.
Obowiązki rodziców dziecka:
- przygotowują się do chrztu dziecka,
- są obecni,
- publicznie proszą o chrzest,
- kreślą znak krzyża na czole dziecka,
- wyrzekają się szatana,
- składają wyznanie wiary,
- niosą niemowlę do chrzcielnicy,
- otrzymują specjalne błogosławieństwo,
- doprowadzają dziecko po chrzcie do poznania Boga (spowiedź św, I Komunia św., bierzmowanie),
- są świadkami wiary dla dziecka,
- przekazują wiarę wtedy, kiedy nią żyją na co dzień,
- spełniają obowiązki religijne (modlitwa, Msza św., sakramenty św.),
- razem modlą się z dzieckiem i za dziecko,
- wyjaśniają dziecku odpowiednie znaki religijne, znaczenie świąt i przygotowują się do nich,
- obchodzą z dzieckiem rocznice chrztu,
- świętują dzień Patrona,
- uczą miłości bliźniego (brak kłótni w domu, pomoc sąsiedzka, przebaczenie, uczciwość szacunek dla starszych),
- zawierzają dziecko Bogu.
Obowiązki rodziców chrzestnych:
- wyznaczeni przez rodziców
- przyjęli sakramenty: chrzest, eucharystia, bierzmowanie
- nie są ojcem ani matką przyjmującego chrzest
- należą do Kościoła katolickiego
- jeśli są małżonkami, to żyją w sakramentalnym małżeństwie
- wyrzekają się szatana
- wyznają wiarę Kościoła, w której dziecko otrzymu je chrzest
- otrzymują specjalne błogosławieństwo
- trzymają świecę i podają białą szatkę do chrztu
- pomagają w chrześcijańskim wychowaniu dziecka
- prowadzą autentyczne życie chrześcijańskie
- żyją wiarą, nadzieją i miłością
- modlą się za chrześniaka
- kupią odpowiednią do wieku dziecka książkę religijną
- zabiorą na pielgrzymkę do sanktuarium
- w razie nie wypełniania obowiązków chrześcijańskich przez rodziców zwracają im uwagę
Informacje szczegółowe związane ze chrztem:
Rodzice dziecka:
1. Zgłaszają się do kancelarii parafialnej, celem sporządzenia aktu chrztu św. najpóźniej na tydzień przed planowaną datą chrztu dziecka, przynoszą ze sobą odpis aktu urodzenia z USC.
2. Przystępują do Sakramentu Pokuty.
3. Nie można udzielać sakramentu chrztu św. małym dzieciom bez faktycznej wiedzy i wiary rodziców lub wbrew ich woli.
4. Jeśli rodzice dziecka żyją w związku cywilnym, kapłan powinien doprowadzić ich do zawarcia małżeństwa sakramentalnego przed chrztem dziecka. W wypadku, gdy rodzice żyją bez ślubu kościelnego z powodu przeszkód kanonicznych, należy żądać oświadczenia od rodziców dziecka i chrzestnych, że zobowiązują się wychować dziecko w wierze katolickiej.
Rodzice chrzestni:
1. Posiadają zaświadczenie z parafii zamieszkania o życiu religijnym.
2. Przedstawiają zaświadczenie ważnie odbytej spowiedzi św.
3. Przynoszą na chrzest świecę i białą szatę.
Rodzicami chrzestnymi NIE MOGĄ zostać następujące osoby:
1. Nieochrzczone.
2. Należące do jakiejś sekty religijnej.
3. Które publicznie zaparły się wiary.
4. Które są wrogo ustosunkowane do wiary i religii.
5. Będące publicznymi, jawnymi grzesznikami.
6. Żyjące w małżeństwie bez ślubu kościelnego.